ตัดความโกรธนั้นขาดได้ บัณฑิตพึงตัดอกุศลธรรม
แต่ละอย่างเสียให้ขาด พึงศึกษาในธรรมเหมือน
อย่างนั้น เธอทั้งหลายปรารถนาอยู่ว่า ขอความ
เป็นผู้ปราศจากความโกรธ ไม่มีความคับแค้นใจ
ปราศจากความโลภ ไม่มีความริษยา ฝึกฝนตน
แล้ว ละความโกรธได้ เป็นผู้ไม่มีอาสวะ จัก
ปรินิพพาน.
จบ โกธนาสูตรที่ 11

อรรถกถาโกธนาสูตรที่ 11

มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า สปตฺตกนฺตา ได้แก่ เป็นที่ชอบใจ คือเป็นที่รัก ของผู้
เป็นข้าศึก ผู้มีเวรต่อกัน คือเป็นผู้ตั้งอยู่ในภาวะที่ข้าศึกเหล่านั้น
ปรารถนาแล้ว. บทว่า สปตฺตการณา ได้แก่ เป็นเหตุแห่งประโยชน์
อำนาจความโกรธ. บทว่า ปจุรตฺถตาย ได้แก่ เพื่อประโยชน์เป็น
อันมาก เพื่อประโยชน์เกื้อกูลมาก. บทว่า อนตฺถํปิ ได้แก่ แม้ซึ่ง
ความไม่เจริญ. บทว่า อตฺโถ เม คหิโต ความว่า เรายึดเอาแต่
ความเจริญ.